دوسش دارم....

چون ميدونم دوستم داره...

چون ميدونم قولش قوله و وقتي ميگه تنهام نميذاره.....تنهام نميذاره... !

دوسش دارم ...

چون شونه هاش هميشه باهام بود....چون پاهاش هميشه جاي سرم بود و....

دستاش هميشه موهامو نوازش ميكرد...حتي وقتي كه نميديدمش....

بارها اشكاشو رو گونه هاش ديدم...

براي من مي باريد....

با بغض ميخواست كه برگردم...

اما من...

غرق شدم تو دنياي خودم....

اونقدر كه به هر تخته پاره اي چنگ زدم....

ولي چشمام هيچ وقت نديد....دستي رو كه سمتم دراز شده بود....

چقدر غره شدم به خودم وقتي زمين خوردن ديگرانو ديدم...

غره شدم كه من خودم بلدم خوب راه برم...

هيچ وقت نديدم دستي رو كه پشت كمرمو نگه داشت تا من تاتي تاتي برم جلو... !

به هر نامردي تكيه كردمو گدايي محبت كردم.... !

اما نديدم چشمايي رو كه هر شب خط ميكشيد رو خطاهاي من...

حالا پشيمونم...خودت گفتي...تو نامه هايي كه واسم فرستادي....

بازگشت همه...به سوي اوست.... !

دستاتو باز كن...

ميخوام برگردم....

كاش حوا رو پيدا كنم...كاش اون درخت سيبو پيدا كنم...

دوستت دارم... !

تازه فهميدم به جز تو

          حرف هيشكي خوندني نيست

                                      آدما ميانو ميرن

                                             هیشکی جز تو....موندنی نیست...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: